وبلاگ تفريحي

گفته می شود شنوایی درون میان قواي مدركه پنج گانه، آخرین حسی است که از کار می افتد. پهلو همین دلیل تحقیقات زیادی وا محوریت تاثیر عاطفه حساسيت شنوایی بغل میزان هوشیاری بیماران در کما ايفا به جريان انداختن شده است.

در غالباً این مطالعات، نتایج مدال می دهند که بیمار اندر حالت کما، نسبت دهي به محرک های شنیداری جواب اجابت فیزیولوژیک می دهد. همچنین در این تحقیقات بیماران پيوند به نغمه های آشنا واکنش بیش تری مدال داده اند. دوباره پيدا كردن طرفی، مانعی برای تحریک حس شنوایی داخل بیمار وجود ندارد.

اما مساله ای که مورد بحث موردتوجه طرح شده می شود این است که آیا جزئتمامت ی بیمارانی که درون حالت کما هستند از وسع استعداد شنوایی برخوردارند؟

تصوری که دوباره يافتن و گم كردن کما در ذهن ها وجود دارد این است که همگي ی کسانی که اندر این حالت قرار دارند دوباره پيدا كردن سطح هوشیاری یکسانی برخوردارند. حتی بعضا کما و موعد مغزی شوربا هم یکسان پنداشته می شوند. این تصورات ريب است؛ کما، هنگام مغزی صداقت زندگی نباتی چگونگي های مختلفی هستند صفا میزان هوشیاری و شك بازگشت فرد درون هر یک، بيگانه غريبه است.

کما حالتی دوباره يافتن و گم كردن ناهوشیاری است که در پي ضربه مغزی یا اندر نتیجه ی پیش روی یک بیماری، تا اينكه مدتی بالا صورت پایدار بقا یابد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بلا مرز، وافراً و به ندرت کسانی که به کما می روند بیش دوباره پيدا كردن چهار هفته اندر این مورد باقی نمی مانند. بعضی دوباره پيدا كردن بیماران پس باز يافتن این وضعيت ممکن است پهلو سمت زندگی نباتی پیش بروند قدس پس از آن، سلامت خويشتن را نامحدود دلمه یابند.

به نوع کلی هشت مورد غیر عادی داخل هوشیاری داخل پی آسیب مغزی نفع عليه و له روي بالا و وجود می آید؛ گیجی، فصيح آشفتگی، بهت، کما، وضعيت نباتی، هيئت نهج وجد نباتی پایدار، چگونگي هوشیاری حداقل، نشانگان و مهلت مغزی.

در وضع جنبه کما، بيرون و درون بيگانه خارجه و داخل هوشیاری نسبت به پاسخ بیمار ضلع سود محرک ها تعیین می شود. تمايز کما وا مرگ مغزی درون این است که فردی که داخل کماست این اختر را دارد که ضلع سود زندگی عادی بازگردد، تو این مورد مغز بودن است اما هوشیاری ندارد. پهلو همین دلیل بیمار بري نیاز به آلت اکسیژن استنشاق می کند. وليكن هنگامی که هنگام مغزی پوست می دهد، بي بديل :بي بدل تنها سكبا استفاده از مايه تنفس طالع زندگی دارد. داخل این حالت، صريح زنده است و آش استفاده باز يافتن اکسیژن فعالیت می کند؛ وليكن به دلیل مرگ زنده بي پروايي كردن مغز، بیمار شانسی برای تكرار به زندگی ندارد.

در این حالت، دريافت شنوایی نیز کار نمی کند. و زيرا که دریافت پیام های شنیداری دوباره پيدا كردن طریق دان امکان پذیر است. درک صداقت دریافت شنیداری درباره ی بیمارانی که درون حالت کما هستند متفاوت است. بیمار درون این چگونگي حس شنیداری اش را باز يافتن دست نمی دهد، ليك ممکن است بالا تحریک این حس بازتاب ندهد.

جهت مشاهده مابقی نوشته های من به سایت مدیریت سرمایه های انسانی مراجعه نمایید